Gdzie kończy się Rosja / reż. Oleksiy Radynski / Ukraina / 24 min.
Materiały nakręcone przez ukraińskich filmowców podczas wypraw na Syberię jeszcze w czasach ZSRR posłużyły twórcom do stworzenia eseju o rosyjskim imperializmie. Obrazy odkryte już po rozpoczęciu pełnoskalowej inwazji na Ukrainę dają świadectwo skali zniszczeń, jakie zawsze były konsekwencją kolonialnych ambicji Rosji. Niezależnie od tego, czy chodzi o wyzysk miejscowej populacji, czy o dewastację środowiska naturalnego.
Usłysz to, czego nie widać. O czym mówią rosyjscy żołnierze, kiedy dzwonią z frontu do swoich domów? „Przechwycone” to psychologiczny horror, którego groza kryje się poza obrazem.
Russian imperialism and environmental devastation in newly unearthed archival films. An allegory of the war in Ukraine.
Przechwycone Najgłośniejszy ukraiński dokument roku, który trzeba zobaczyć w kinie. Nagrodzony m.in. na Berlinale, Krakowskim Festiwalu Filmowym i WATCH DOCS. Mimo że nie pada w nim ani jeden strzał, nie widać rannych, czołgów ani eksplozji, jego twórcom udało się dotrzeć do istoty tego konfliktu. Długie perfekcyjnie kadrowane ujęcia pokazują księżycowe krajobrazy i wybebeszone wnętrza mieszkań, do których dotarł w 2022 roku „Ruski Mir”. Absurd i bestialstwo wojny odsłaniają sami okupanci: warstwę dźwiękową tworzą wyłącznie przechwycone przez ukraiński wywiad rozmowy rosyjskich żołnierzy, relacjonujących rodzinom swoje wojenne przeżycia. Odważny filmowy eksperyment, w którym dźwięk i obraz wzajemnie wzmacniają swój przekaz, bezlitośnie ujawnia stan rosyjskiego społeczeństwa przeżartego toksyczną propagandą. Takiego filmu o wojnie w Ukrainie jeszcze nie było.
The year’s most acclaimed Ukrainian documentary. A film about the war in Ukraine like no other. Without showing a single shot fired—no wounds, tanks, or explosions—the filmmakers capture the heart of the conflict. Long, perfectly framed shots reveal lunar landscapes and the wrecked interiors of apartments claimed by the "Russian World" in 2022. The absurdity and brutality of war are laid bare by the occupiers themselves: the audio consists solely of intercepted conversations between Russian soldiers and their families, recorded by Ukrainian intelligence, in which they recount their wartime experiences. This bold cinematic experiment, where sound and image amplify one another, mercilessly exposes the state of Russian society, consumed by toxic propaganda. A must-see in theaters.
Po seansie zapraszamy na spotkanie z Marcinem Ogdowskim Wojna w słowach i obrazach. Prowadzenie Magdalena Stoch.
Rozmowa odbędzie się w języku polskim.
dr hab. Magdalena Stoch, prof. UKEN – literaturoznawczyni i kulturoznawczyni, od 2013 roku związana z Katedrą Mediów i Badań Kulturowych Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się na reprezentacjach i konstelacjach tożsamości mniejszościowych we współczesnych tekstach kultury, małych formach kulturowych oraz dyskursach medialnych.
Marcin Ogdowski - z wykształcenia socjolog, pisarz, dziennikarz, korespondent wojenny, nazywany również „pierwszym polskim blogerem wojennym”. Pracował m.in. w Iraku, Afganistanie, Ukrainie, Libanie, Gruzji, Ugandzie i Kenii. W mediach od 2000 r., obecnie pracuje dla redakcji „Polski Zbrojnej”, portalu TVP.Info, jest też autorem blogu bezkamuflazu.pl. Napisał siedem książek, cztery kolejne wydał jako współautor. Były to zarówno reportaże, fotoreportaże, jak i powieści – te ostatnie osadzone w nurcie political/war-fiction (w 2018 roku ukazała się powieść „(Dez)Informacja”, traktująca o rosyjskiej wojnie hybrydowej przeciw Polsce). Laureat m.in. „Diamentu Publicystyki” – nagrody serwisu Patronite (2024 rok), Buzdygana (2013 rok) określanego mianem „wojskowego Oscara” oraz Zielonej Gruszki (2011 rok). Uhonorowany także Brązowym (2008 rok) i Srebrnym (2010 rok) Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju oraz Odznaką Honorową 6. Brygady Powietrznodesantowej (2013 rok).
