W epoce masowej produkcji „A Song of Humble Beauty” przypomina niespieszną podróż w czasie – do miejsc, gdzie rzemieślnicy cierpliwie i z wielką maestrią wytwarzają rzeczy piękne. Ten pozbawiony słów, wizualny poemat to filmowa medytacja wokół bogactwa pakistańskiej kultury przy oczyszczających dźwiękach sufickich mantr. To opowieść o ludziach, którzy dzień po dniu składają swoje życie z czynności powtarzanych z pokolenia na pokolenie, odnajdując piękno w prostocie i wierność swoim korzeniom. Mimo ubóstwa, politycznej niestabilności i niepewności przyszłości potrafią dostrzec piękno w drobnych rzeczach. Film Anny Konik ukazuje zarówno siłę ludzi w obliczu przeciwności losu, jak i hipnotyzujące piękno krainy Sindh, gdzie pustynia splata się z rzeką Indus.