Maria Callas, najsłynniejsza śpiewaczka operowa, ukrywa przed światem zmieniającą się twarz. Ukrywa też głos, bo wciąż ją zawodzi, choć wiedzą o tym tylko zaufani służący. Callas osiągnęła wszystko, ale życie bez śpiewu, który ją zabija, nie ma dla niej żadnego sensu. Zupełnie jak oszalała baletnica w klasycznych Czerwonych trzewikach nie potrafi przestać. Pablo Larraín po raz kolejny pokazuje samotność na szczycie – w wystawnym paryskim mieszkaniu, w otoczeniu luksusowych przedmiotów. Angelina Jolie, w najciekawszej roli od lat, łyka tabletki i rozmawia z towarzyszącymi jej duchami, wspominając przeszłość, która nie pasowała przecież do jej oficjalnej biografii. Callas schodzi ze sceny i wraca do zapomnianej przez wszystkich Marii, sprzedawanej przez własną matkę żołnierzom w ciasnym pokoiku, a potem zakochanej w brutalnie szczerym Onassisie. Jej ciało należało czasem do innych, ale nie głos. Ten należał wyłącznie do Callas.