Repertuar:

Pewnego dnia dziadek Jeremi wywołuje w domu spokojnej starości taki zamęt, że grozi mu przeniesienie do szpitala psychiatrycznego. Marta, jego córka, zgadza się zabrać go do siebie, choć to dla niej trudne, bo Jeremi jest nieprzewidywalny i ma bujną wyobraźnię. Sytuację komplikuje Jagoda, córka Marty, która uwielbia dziadka i podziela jego szalone pomysły. Gdy Jeremi odmawia zamieszkania z rodziną, Jagoda postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Dziewczynka i dziadek wyruszają w pełną przygód podróż do legendarnego statku Światło Morza. W pogoń za nimi rusza szajka złoczyńców dowodzona przez bogacza Waldemara oraz przerażona mama Jagody. No i smok – rusza za nimi także smok.
– To film dla dzieciaków, które cały czas lubią słuchać opowieści dziadków, dla dziadków, którzy lubią inspirować i dla rodziców, którzy udają, że nic ich nie rusza – mówi reżyserka filmu, Olga Chajdas.

Maja, mimo że poświęciła aktorstwu całe swoje młode życie, zmaga się z brakiem wiary w siebie i rozważa podjęcie studiów na innym kierunku. Wszystko zmienia się, gdy pojawia się nowy, pełen pasji reżyser, który stosuje nietypowe metody pracy. Ma przygotować dyplom ze studentami, a Maja dostaje nową szansę i zaczyna działać z ogromnym zaangażowaniem. Jednak z czasem boleśnie się przekonuje, że charyzmatyczny reżyser manipuluje nie tylko jej uczuciami, ale również relacjami i aspiracjami pozostałych młodych aktorów. Czy studenci zdołają oprzeć się legendarnemu twórcy? Jaka jest cena marzeń?

Film w interesujący sposób porusza ważny społecznie temat, który odbił się szerokim echem w mediach przed kilku laty i dotyczył przekraczania granic przez wykładowców wydziałów aktorstwa oraz reżyserów pracujących w teatrach. Korek Bojanowski wraz z Katarzyną Priwieziencew stworzyli scenariusz z opowieści znajomych aktorów.

Film jest pełnometrażowym debiutem fabularnym reżysera Korka Bojanowskiego.

Opis filmu: Pięć kobiet, wszystkie z jednej rodziny, walczy o swą godność i prawa w kraju rozdartym homofobią i uprzedzeniami.
Ranny bocian, kobieta w depresji poporodowej, młoda dziewczyna skonfrontowana z piętnem wirusa HIV i sfrustrowana matka, która szuka odrobiny magii w kalendarzu księżycowym… Siostry, matki i córki konfrontują się z własną kruchością i absurdem życia, podczas gdy gwałtowne protesty domagające się odrzucenia Konwencji Stambulskiej i debaty na temat płci rozdzierają ich kraj, Bułgarię.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Pewnego dnia dziadek Jeremi wywołuje w domu spokojnej starości taki zamęt, że grozi mu przeniesienie do szpitala psychiatrycznego. Marta, jego córka, zgadza się zabrać go do siebie, choć to dla niej trudne, bo Jeremi jest nieprzewidywalny i ma bujną wyobraźnię. Sytuację komplikuje Jagoda, córka Marty, która uwielbia dziadka i podziela jego szalone pomysły. Gdy Jeremi odmawia zamieszkania z rodziną, Jagoda postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Dziewczynka i dziadek wyruszają w pełną przygód podróż do legendarnego statku Światło Morza. W pogoń za nimi rusza szajka złoczyńców dowodzona przez bogacza Waldemara oraz przerażona mama Jagody. No i smok – rusza za nimi także smok.
– To film dla dzieciaków, które cały czas lubią słuchać opowieści dziadków, dla dziadków, którzy lubią inspirować i dla rodziców, którzy udają, że nic ich nie rusza – mówi reżyserka filmu, Olga Chajdas.

Maja, mimo że poświęciła aktorstwu całe swoje młode życie, zmaga się z brakiem wiary w siebie i rozważa podjęcie studiów na innym kierunku. Wszystko zmienia się, gdy pojawia się nowy, pełen pasji reżyser, który stosuje nietypowe metody pracy. Ma przygotować dyplom ze studentami, a Maja dostaje nową szansę i zaczyna działać z ogromnym zaangażowaniem. Jednak z czasem boleśnie się przekonuje, że charyzmatyczny reżyser manipuluje nie tylko jej uczuciami, ale również relacjami i aspiracjami pozostałych młodych aktorów. Czy studenci zdołają oprzeć się legendarnemu twórcy? Jaka jest cena marzeń?

Film w interesujący sposób porusza ważny społecznie temat, który odbił się szerokim echem w mediach przed kilku laty i dotyczył przekraczania granic przez wykładowców wydziałów aktorstwa oraz reżyserów pracujących w teatrach. Korek Bojanowski wraz z Katarzyną Priwieziencew stworzyli scenariusz z opowieści znajomych aktorów.

Film jest pełnometrażowym debiutem fabularnym reżysera Korka Bojanowskiego.

Pewnego deszczowego wiosennego dnia Irina po raz pierwszy od lat przyjeżdża do swojego rodzinnego wiejskiego domu. Tam spotyka Borysa – sąsiada i przyjaciela z dzieciństwa, którego nie widziała od dawna. Ani Irina, ani Borys nie wiedzą, że sekrety z przeszłości wyjdą na jaw, a te sekrety mogą sprawić, że pokochają złą pogodę.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Pewnego dnia dziadek Jeremi wywołuje w domu spokojnej starości taki zamęt, że grozi mu przeniesienie do szpitala psychiatrycznego. Marta, jego córka, zgadza się zabrać go do siebie, choć to dla niej trudne, bo Jeremi jest nieprzewidywalny i ma bujną wyobraźnię. Sytuację komplikuje Jagoda, córka Marty, która uwielbia dziadka i podziela jego szalone pomysły. Gdy Jeremi odmawia zamieszkania z rodziną, Jagoda postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Dziewczynka i dziadek wyruszają w pełną przygód podróż do legendarnego statku Światło Morza. W pogoń za nimi rusza szajka złoczyńców dowodzona przez bogacza Waldemara oraz przerażona mama Jagody. No i smok – rusza za nimi także smok.
– To film dla dzieciaków, które cały czas lubią słuchać opowieści dziadków, dla dziadków, którzy lubią inspirować i dla rodziców, którzy udają, że nic ich nie rusza – mówi reżyserka filmu, Olga Chajdas.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Maja, mimo że poświęciła aktorstwu całe swoje młode życie, zmaga się z brakiem wiary w siebie i rozważa podjęcie studiów na innym kierunku. Wszystko zmienia się, gdy pojawia się nowy, pełen pasji reżyser, który stosuje nietypowe metody pracy. Ma przygotować dyplom ze studentami, a Maja dostaje nową szansę i zaczyna działać z ogromnym zaangażowaniem. Jednak z czasem boleśnie się przekonuje, że charyzmatyczny reżyser manipuluje nie tylko jej uczuciami, ale również relacjami i aspiracjami pozostałych młodych aktorów. Czy studenci zdołają oprzeć się legendarnemu twórcy? Jaka jest cena marzeń?

Film w interesujący sposób porusza ważny społecznie temat, który odbił się szerokim echem w mediach przed kilku laty i dotyczył przekraczania granic przez wykładowców wydziałów aktorstwa oraz reżyserów pracujących w teatrach. Korek Bojanowski wraz z Katarzyną Priwieziencew stworzyli scenariusz z opowieści znajomych aktorów.

Film jest pełnometrażowym debiutem fabularnym reżysera Korka Bojanowskiego.

Uwodzicielska i przerażająca wizja fabryki snów w Los Angeles Davida Lyncha to jedno z prawdziwych arcydzieł nowego tysiąclecia; opowieść o miłości, zazdrości i zemście jak żadna inna.

Rozpoczynające się od sceny tragicznego wypadku samochodowego w Hollywood, a później dryfujące w coraz bardziej nieprawdopodobne rejony "Mulholland Drive" to wizytówka stylu Davida Lyncha. Film amerykańskiego mistrza jednakowo dobrze sprawdza się jako sugestywny obraz o uniwersalnych lęków współczesności, autotematyczna satyra na przemysł filmowy i zmysłowa opowieść o zakazanym pożądaniu.

Fabuła skupia się na historii młodej kobiety, która traci pamięć po wypadku samochodowym na Mulholland Drive w Los Angeles. Z pomocą nowo poznanej przyjaciółki, próbuje odkryć swoją tożsamość, co prowadzi do serii zagadek, tajemniczych postaci i nieoczekiwanych zwrotów akcji.

W zrealizowanej w 2016 roku ankiecie BBC Culture przeprowadzonej wśród 177 krytyków filmowych z całego świata, “Mulholland Drive” zostało uznane za najlepszy film XXI wieku.

Maja, mimo że poświęciła aktorstwu całe swoje młode życie, zmaga się z brakiem wiary w siebie i rozważa podjęcie studiów na innym kierunku. Wszystko zmienia się, gdy pojawia się nowy, pełen pasji reżyser, który stosuje nietypowe metody pracy. Ma przygotować dyplom ze studentami, a Maja dostaje nową szansę i zaczyna działać z ogromnym zaangażowaniem. Jednak z czasem boleśnie się przekonuje, że charyzmatyczny reżyser manipuluje nie tylko jej uczuciami, ale również relacjami i aspiracjami pozostałych młodych aktorów. Czy studenci zdołają oprzeć się legendarnemu twórcy? Jaka jest cena marzeń?

Film w interesujący sposób porusza ważny społecznie temat, który odbił się szerokim echem w mediach przed kilku laty i dotyczył przekraczania granic przez wykładowców wydziałów aktorstwa oraz reżyserów pracujących w teatrach. Korek Bojanowski wraz z Katarzyną Priwieziencew stworzyli scenariusz z opowieści znajomych aktorów.

Film jest pełnometrażowym debiutem fabularnym reżysera Korka Bojanowskiego.

Nagrodzone w Cannes, niezwykle inteligentne kino o związkach i przewrotny hołd oddany klasycznym hollywoodzkim komediom romantycznym. Bohaterami świetnie napisanego filmu Jonása Trueby są Ale i Alex – para z czternastoletnim stażem, która chce zorganizować imprezę celebrującą koniec ich związku, gdyż według nich lepiej jest świętować rozstania zwiastujące nowe początki niż banalne śluby, które i tak prędzej czy później przyniosą koniec… To tylko szalony punkt wyjścia do inteligentnej, filozoficznej zabawy w kino – są tu nawiązania nie tylko do screwball comedies, nad całością czuwa Kierkegaard ze swoimi „powtórzeniami”, a przyszłość bohaterów zależy od bergmanowskiego tarota. Dzięki niezwykłej ekranowej chemii Itsaso Arany i Vito Sanza otrzymujemy czuły portret współczesnej pary, wciąż w sobie zakochanej, lecz samotnej, żyjącej niejako oddzielnie. Czy rzeczywiście rozstanie to najlepszy pomysł?

Uwodzicielska i przerażająca wizja fabryki snów w Los Angeles Davida Lyncha to jedno z prawdziwych arcydzieł nowego tysiąclecia; opowieść o miłości, zazdrości i zemście jak żadna inna.

Rozpoczynające się od sceny tragicznego wypadku samochodowego w Hollywood, a później dryfujące w coraz bardziej nieprawdopodobne rejony "Mulholland Drive" to wizytówka stylu Davida Lyncha. Film amerykańskiego mistrza jednakowo dobrze sprawdza się jako sugestywny obraz o uniwersalnych lęków współczesności, autotematyczna satyra na przemysł filmowy i zmysłowa opowieść o zakazanym pożądaniu.

Fabuła skupia się na historii młodej kobiety, która traci pamięć po wypadku samochodowym na Mulholland Drive w Los Angeles. Z pomocą nowo poznanej przyjaciółki, próbuje odkryć swoją tożsamość, co prowadzi do serii zagadek, tajemniczych postaci i nieoczekiwanych zwrotów akcji.

W zrealizowanej w 2016 roku ankiecie BBC Culture przeprowadzonej wśród 177 krytyków filmowych z całego świata, “Mulholland Drive” zostało uznane za najlepszy film XXI wieku.

Był bohaterem dla milionów ludzi na całym świecie, którzy z zapartym tchem śledzili jego kolejne, niezwykłe zwycięstwa podczas Tour de France. Wzbudzał podziw i szacunek nie tylko jako sportowiec, ale człowiek, który pokonał raka i wrócił do wyczynowego kolarstwa. Był wzorem dla młodych, nadzieją dla chorych, inspiracją dla innych sportowców. Ale pewnego dnia okazało się, że to wszystko jest wielkim oszustwem. Lance Armstrong stał się bohaterem największego skandalu dopingowego w historii sportu.

Pokaz odbywa się w ramach wydarzenia Centrum Młodzieży "Rodzinny Piknik Rowerowy"

Małe miłości to esencja wakacyjnego kina – skąpany w słońcu film o miłości, życiowych wyborach i związkach na odległość, do których reżyserka przewrotnie zalicza także relacje dorosłych dzieci ze starzejącymi się rodzicami. Z lekkością, czułością i humorem opowiada o wielkich emocjach. Zeskrobuje urazy jak starą farbę ze ścian, a tęsknoty i fantazje puentuje tanecznymi, popowymi piosenkami.

Często słucha ich na telefonie Teresa (María Vázquez), 42-latka, która zmieniła wakacyjne plany, by zająć się matką. Naburmuszona Ani (Ozores) miała drobny wypadek i przez jakiś czas wymaga opieki. Całe lato pod jednym dachem to wyzwanie dla obu kobiet, które spierają się o każdy drobiazg. Ale słońce i czas nieuchronnie rozpuszczają konflikty, więc Teresa i Ani doświadczają też nieoczekiwanej bliskości. Małe miłości Celii Rico Clavellino dają drugą szansę pogrążonym w kryzysie relacjom, nie oceniają miłosnych pomyłek, dowartościowują samotność z wyboru, a przede wszystkim ze zrozumieniem portretują jeden z najbardziej burzliwych związków: matki i córki.

Uwodzicielska i przerażająca wizja fabryki snów w Los Angeles Davida Lyncha to jedno z prawdziwych arcydzieł nowego tysiąclecia; opowieść o miłości, zazdrości i zemście jak żadna inna.

Rozpoczynające się od sceny tragicznego wypadku samochodowego w Hollywood, a później dryfujące w coraz bardziej nieprawdopodobne rejony "Mulholland Drive" to wizytówka stylu Davida Lyncha. Film amerykańskiego mistrza jednakowo dobrze sprawdza się jako sugestywny obraz o uniwersalnych lęków współczesności, autotematyczna satyra na przemysł filmowy i zmysłowa opowieść o zakazanym pożądaniu.

Fabuła skupia się na historii młodej kobiety, która traci pamięć po wypadku samochodowym na Mulholland Drive w Los Angeles. Z pomocą nowo poznanej przyjaciółki, próbuje odkryć swoją tożsamość, co prowadzi do serii zagadek, tajemniczych postaci i nieoczekiwanych zwrotów akcji.

W zrealizowanej w 2016 roku ankiecie BBC Culture przeprowadzonej wśród 177 krytyków filmowych z całego świata, “Mulholland Drive” zostało uznane za najlepszy film XXI wieku.

Wioska ukryta pośród wysokich pasm Himalajów to dom dla Pemy, która właśnie wyszła za mąż za trzech braci. Gdy jeden z nich wyjeżdża, miejscowych obiegają plotki związane z ciążą kobiety. Nie mija wiele czasu, a Pema otrzymuje informację o zaginięciu męża. Postanawia więc wyruszyć w góry, aby odnaleźć ukochanego. Wędrówka jest nie tylko przeprawą kobiety po malowniczych krajobrazach, ale staje się dla niej także transformującą podróżą w głąb siebie.

“Shambhala” to pierwszy nepalski film, który dostał się do konkursu głównego festiwalu Berlinale. Film przyjmuje medytacyjną, miejscami oniryczną formę, na którą składają się monumentalne widoki surowej przyrody i powolny tryb życia tamtejszej społeczności. Obserwujemy tradycje i zwyczaje lokalnej kultury, w której naturalizm spotyka się elementami nowoczesności. Nasycone mistycyzmem i przesiąknięte buddyjską filozofią kino drogi z motywem walki o honor. Historia Pemy ukazuje determinację do podążania własną ścieżką i refleksję nad tożsamością oraz rolą kobiet w tradycyjnej społeczności.

“Shambhala” to pełne subtelności doświadczenie wykraczające poza szablonowe schematy narracyjne.