Repertuar:

Młoda, zamknięta w sobie Cáit wprowadza się do swoich krewnych na wsi, gdzie po raz pierwszy doświadcza bliskości, która zmienia jej spojrzenie na świat.
„Cicha dziewczyna” to opowieść o 9-letniej Cáit, która mieszka w wielodzietnej, ubogiej rodzinie. Po tym jak jej matka kolejny raz zachodzi w ciążę, dziewczynka trafia do swoich krewnych na wsi. Dotąd zamknięta, nieco przygaszona Cáit zaczyna otwierać się na świat i zgłębiać tajemnice nowego domu. Nagrodzony na Berlinale film w niezwykły sposób kreuje atmosferę, znakomicie operuje niedopowiedzeniem i hipnotyzuje pracą kamery. Jest to ciepła, przejmująca opowieść o nieoczywistych, budujących się więzach między dzieckiem i dorosłymi, a także o niewinności dzieciństwa.

Kipiąca energią, zabawna i wzruszająca opowieść o relacji ojca i córki, która otrzymała Nagrodę Główną w konkursie międzynarodowym w Sundance. Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.

„Zielona Granica” to opowieść o tym, że każdy z nas może nieoczekiwanie znaleźć się w sytuacji granicznej i zostać zmuszony dokonywać wyborów pomiędzy dobrem a złem. Najnowsze dzieło reżyserki głośnych obrazów: „W ciemności”, „Europa, Europa”, „Pokot” i nagrodzonego Złotymi Lwami filmu „Obywatel Jones” uświadamia nam, że dyskusja o wyborach moralnych nie jest domeną akademickich sal, lecz dzieje się tu i teraz, we współczesnej Polsce.

To opowieść fikcja, ale scenariusz filmu powstał na podstawie prawdziwych wydarzeń, które dzieją się tuż obok nas. Przygotowania do filmu objęły setki godzin analiz dokumentów, wywiadów z uchodźcami, strażnikami granicznymi, mieszkańcami pogranicza, aktywistami i ekspertami. Przejmująco aktualna „Zielona granica” to kino zaangażowane w istotny temat. Kino, które otwiera oczy, trafia prosto w serce i nikogo nie pozostawia obojętnym. W filmie przeplatają się trzy perspektywy – uchodźców, polskich aktywistów i strażników granicznych. „Zielona granica” jest opowieścią o ludziach. O ludziach postawionych w sytuacjach granicznych.

Jesteście gotowi na prawdziwą magię? Zapraszamy do szkoły, której uczniowie zaprzyjaźniają się z zaczarowanymi zwierzętami! Zagadka, przyjaźń i gadający lis już od pierwszego dnia czekają na nową uczennicę Idę. Co wyniknie z tego nietypowego połączenia?

Ida nie może odnaleźć się w nowej klasie. Jej wychowawczyni wie jednak jak sprawić, żeby „ta nowa” poczuła się lepiej w szkolnej ławce. Pomoże w tym nowy przyjaciel Benni oraz… odrobina magii. Ida zaprzyjaźnia się z mówiącym lisem, a kompanem nieśmiałego Benniego staje się leciwa żółwica. Zwierzęta są obdarzone niezwykłymi zdolnościami: mówią ludzkim głosem, wykonują sztuczki i są chętne do zabawy! Tymczasem na szkolnych korytarzach zaczyna dochodzić do tajemniczych kradzieży. Znakiem charakterystycznym ich sprawcy jest duży, żółty uśmiech. Ida, wraz z nowymi kolegami, próbuje ustalić, kim jest złodziej. Bez przyjaciół – także tych zwierzęcych – nie rozwiązałaby zagadki, a ustalenie winnego w pojedynkę byłoby czarną magią! Czy nowa przyjaźń przetrwa tę niełatwą próbę?

Młoda, zamknięta w sobie Cáit wprowadza się do swoich krewnych na wsi, gdzie po raz pierwszy doświadcza bliskości, która zmienia jej spojrzenie na świat.
„Cicha dziewczyna” to opowieść o 9-letniej Cáit, która mieszka w wielodzietnej, ubogiej rodzinie. Po tym jak jej matka kolejny raz zachodzi w ciążę, dziewczynka trafia do swoich krewnych na wsi. Dotąd zamknięta, nieco przygaszona Cáit zaczyna otwierać się na świat i zgłębiać tajemnice nowego domu. Nagrodzony na Berlinale film w niezwykły sposób kreuje atmosferę, znakomicie operuje niedopowiedzeniem i hipnotyzuje pracą kamery. Jest to ciepła, przejmująca opowieść o nieoczywistych, budujących się więzach między dzieckiem i dorosłymi, a także o niewinności dzieciństwa.

Kipiąca energią, zabawna i wzruszająca opowieść o relacji ojca i córki, która otrzymała Nagrodę Główną w konkursie międzynarodowym w Sundance. Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.

„Zielona Granica” to opowieść o tym, że każdy z nas może nieoczekiwanie znaleźć się w sytuacji granicznej i zostać zmuszony dokonywać wyborów pomiędzy dobrem a złem. Najnowsze dzieło reżyserki głośnych obrazów: „W ciemności”, „Europa, Europa”, „Pokot” i nagrodzonego Złotymi Lwami filmu „Obywatel Jones” uświadamia nam, że dyskusja o wyborach moralnych nie jest domeną akademickich sal, lecz dzieje się tu i teraz, we współczesnej Polsce.

To opowieść fikcja, ale scenariusz filmu powstał na podstawie prawdziwych wydarzeń, które dzieją się tuż obok nas. Przygotowania do filmu objęły setki godzin analiz dokumentów, wywiadów z uchodźcami, strażnikami granicznymi, mieszkańcami pogranicza, aktywistami i ekspertami. Przejmująco aktualna „Zielona granica” to kino zaangażowane w istotny temat. Kino, które otwiera oczy, trafia prosto w serce i nikogo nie pozostawia obojętnym. W filmie przeplatają się trzy perspektywy – uchodźców, polskich aktywistów i strażników granicznych. „Zielona granica” jest opowieścią o ludziach. O ludziach postawionych w sytuacjach granicznych.

Młoda, zamknięta w sobie Cáit wprowadza się do swoich krewnych na wsi, gdzie po raz pierwszy doświadcza bliskości, która zmienia jej spojrzenie na świat.
„Cicha dziewczyna” to opowieść o 9-letniej Cáit, która mieszka w wielodzietnej, ubogiej rodzinie. Po tym jak jej matka kolejny raz zachodzi w ciążę, dziewczynka trafia do swoich krewnych na wsi. Dotąd zamknięta, nieco przygaszona Cáit zaczyna otwierać się na świat i zgłębiać tajemnice nowego domu. Nagrodzony na Berlinale film w niezwykły sposób kreuje atmosferę, znakomicie operuje niedopowiedzeniem i hipnotyzuje pracą kamery. Jest to ciepła, przejmująca opowieść o nieoczywistych, budujących się więzach między dzieckiem i dorosłymi, a także o niewinności dzieciństwa.

Kipiąca energią, zabawna i wzruszająca opowieść o relacji ojca i córki, która otrzymała Nagrodę Główną w konkursie międzynarodowym w Sundance. Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.

„Zielona Granica” to opowieść o tym, że każdy z nas może nieoczekiwanie znaleźć się w sytuacji granicznej i zostać zmuszony dokonywać wyborów pomiędzy dobrem a złem. Najnowsze dzieło reżyserki głośnych obrazów: „W ciemności”, „Europa, Europa”, „Pokot” i nagrodzonego Złotymi Lwami filmu „Obywatel Jones” uświadamia nam, że dyskusja o wyborach moralnych nie jest domeną akademickich sal, lecz dzieje się tu i teraz, we współczesnej Polsce.

To opowieść fikcja, ale scenariusz filmu powstał na podstawie prawdziwych wydarzeń, które dzieją się tuż obok nas. Przygotowania do filmu objęły setki godzin analiz dokumentów, wywiadów z uchodźcami, strażnikami granicznymi, mieszkańcami pogranicza, aktywistami i ekspertami. Przejmująco aktualna „Zielona granica” to kino zaangażowane w istotny temat. Kino, które otwiera oczy, trafia prosto w serce i nikogo nie pozostawia obojętnym. W filmie przeplatają się trzy perspektywy – uchodźców, polskich aktywistów i strażników granicznych. „Zielona granica” jest opowieścią o ludziach. O ludziach postawionych w sytuacjach granicznych.

Młoda, zamknięta w sobie Cáit wprowadza się do swoich krewnych na wsi, gdzie po raz pierwszy doświadcza bliskości, która zmienia jej spojrzenie na świat.
„Cicha dziewczyna” to opowieść o 9-letniej Cáit, która mieszka w wielodzietnej, ubogiej rodzinie. Po tym jak jej matka kolejny raz zachodzi w ciążę, dziewczynka trafia do swoich krewnych na wsi. Dotąd zamknięta, nieco przygaszona Cáit zaczyna otwierać się na świat i zgłębiać tajemnice nowego domu. Nagrodzony na Berlinale film w niezwykły sposób kreuje atmosferę, znakomicie operuje niedopowiedzeniem i hipnotyzuje pracą kamery. Jest to ciepła, przejmująca opowieść o nieoczywistych, budujących się więzach między dzieckiem i dorosłymi, a także o niewinności dzieciństwa.

Kipiąca energią, zabawna i wzruszająca opowieść o relacji ojca i córki, która otrzymała Nagrodę Główną w konkursie międzynarodowym w Sundance. Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.

„Zielona Granica” to opowieść o tym, że każdy z nas może nieoczekiwanie znaleźć się w sytuacji granicznej i zostać zmuszony dokonywać wyborów pomiędzy dobrem a złem. Najnowsze dzieło reżyserki głośnych obrazów: „W ciemności”, „Europa, Europa”, „Pokot” i nagrodzonego Złotymi Lwami filmu „Obywatel Jones” uświadamia nam, że dyskusja o wyborach moralnych nie jest domeną akademickich sal, lecz dzieje się tu i teraz, we współczesnej Polsce.

To opowieść fikcja, ale scenariusz filmu powstał na podstawie prawdziwych wydarzeń, które dzieją się tuż obok nas. Przygotowania do filmu objęły setki godzin analiz dokumentów, wywiadów z uchodźcami, strażnikami granicznymi, mieszkańcami pogranicza, aktywistami i ekspertami. Przejmująco aktualna „Zielona granica” to kino zaangażowane w istotny temat. Kino, które otwiera oczy, trafia prosto w serce i nikogo nie pozostawia obojętnym. W filmie przeplatają się trzy perspektywy – uchodźców, polskich aktywistów i strażników granicznych. „Zielona granica” jest opowieścią o ludziach. O ludziach postawionych w sytuacjach granicznych.

Młoda, zamknięta w sobie Cáit wprowadza się do swoich krewnych na wsi, gdzie po raz pierwszy doświadcza bliskości, która zmienia jej spojrzenie na świat.
„Cicha dziewczyna” to opowieść o 9-letniej Cáit, która mieszka w wielodzietnej, ubogiej rodzinie. Po tym jak jej matka kolejny raz zachodzi w ciążę, dziewczynka trafia do swoich krewnych na wsi. Dotąd zamknięta, nieco przygaszona Cáit zaczyna otwierać się na świat i zgłębiać tajemnice nowego domu. Nagrodzony na Berlinale film w niezwykły sposób kreuje atmosferę, znakomicie operuje niedopowiedzeniem i hipnotyzuje pracą kamery. Jest to ciepła, przejmująca opowieść o nieoczywistych, budujących się więzach między dzieckiem i dorosłymi, a także o niewinności dzieciństwa.

Kipiąca energią, zabawna i wzruszająca opowieść o relacji ojca i córki, która otrzymała Nagrodę Główną w konkursie międzynarodowym w Sundance. Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.

„Zielona Granica” to opowieść o tym, że każdy z nas może nieoczekiwanie znaleźć się w sytuacji granicznej i zostać zmuszony dokonywać wyborów pomiędzy dobrem a złem. Najnowsze dzieło reżyserki głośnych obrazów: „W ciemności”, „Europa, Europa”, „Pokot” i nagrodzonego Złotymi Lwami filmu „Obywatel Jones” uświadamia nam, że dyskusja o wyborach moralnych nie jest domeną akademickich sal, lecz dzieje się tu i teraz, we współczesnej Polsce.

To opowieść fikcja, ale scenariusz filmu powstał na podstawie prawdziwych wydarzeń, które dzieją się tuż obok nas. Przygotowania do filmu objęły setki godzin analiz dokumentów, wywiadów z uchodźcami, strażnikami granicznymi, mieszkańcami pogranicza, aktywistami i ekspertami. Przejmująco aktualna „Zielona granica” to kino zaangażowane w istotny temat. Kino, które otwiera oczy, trafia prosto w serce i nikogo nie pozostawia obojętnym. W filmie przeplatają się trzy perspektywy – uchodźców, polskich aktywistów i strażników granicznych. „Zielona granica” jest opowieścią o ludziach. O ludziach postawionych w sytuacjach granicznych.

Młoda, zamknięta w sobie Cáit wprowadza się do swoich krewnych na wsi, gdzie po raz pierwszy doświadcza bliskości, która zmienia jej spojrzenie na świat.
„Cicha dziewczyna” to opowieść o 9-letniej Cáit, która mieszka w wielodzietnej, ubogiej rodzinie. Po tym jak jej matka kolejny raz zachodzi w ciążę, dziewczynka trafia do swoich krewnych na wsi. Dotąd zamknięta, nieco przygaszona Cáit zaczyna otwierać się na świat i zgłębiać tajemnice nowego domu. Nagrodzony na Berlinale film w niezwykły sposób kreuje atmosferę, znakomicie operuje niedopowiedzeniem i hipnotyzuje pracą kamery. Jest to ciepła, przejmująca opowieść o nieoczywistych, budujących się więzach między dzieckiem i dorosłymi, a także o niewinności dzieciństwa.

Kipiąca energią, zabawna i wzruszająca opowieść o relacji ojca i córki, która otrzymała Nagrodę Główną w konkursie międzynarodowym w Sundance. Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.

Pina Bausch to jedna z najważniejszych choreografek i artystek tańca nowoczesnego. Film składa hołd jej unikalnej sztuce, dokumentując tancerzy, którzy na nowo odkrywają i interpretują jej styl. Dwa zespoły, dwa kontynenty, dwa taneczne światy: Semperoper Ballet Company w Dreźnie i École des Sables w rybackiej wiosce niedaleko Dakaru. Pierwsi pracują nad choreografią Bausch do „Ifigenii w Taurydzie”, drudzy nad jej układem tanecznym do „Święta wiosny”. Pod opieką członków jej zespołu próbują zrozumieć styl Bausch i przefiltrować go przez własne ciała i doświadczenie. Pina jest jednak trudna do skopiowania i wymaga osobistego stosunku, a przede wszystkim otwarcia się na ograniczenia. Gloria Ugwarelojo Biachi z Nigerii za pomocą tańca walczy o równouprawnienie, Julian Amir Lacey z USA walczy z homofobią, a Sanguen Lee z Korei Południowej tańczy, mimo że uważano go za zbyt wysokiego jak na tancerza. Film pokazuje zaskakującą metamorfozę: młodzi tancerze odkrywają na nowo choreografię Piny, równocześnie sami ulegając zmianie. Reżyser Florian Heinzen-Ziob podkreśla uniwersalną siłę tańca Piny Bausch, w którym spotykają się przeszłe i współczesne historie. Ponadto udowadnia ponadczasową spuściznę jednej z najbardziej wpływowych tancerek na świecie.

Wybitna adaptacja opowiadania Stephena Kinga, nominowana do siedmiu nagród Akademii Filmowej®. Skazany na dożywocie Red (Morgan Freeman) doskonale zna więzienie Shawshank. Nowy więzień Andy (Tim Robbins) przynosi nadzieję i odmianę wszystkim więźniom.

To, co Sir Edmund Hillary zrobił, podbijając Everest, Sir Hekenukumai Busby zrobił, odzyskując utraconą sztukę tradycyjnych podróży Maorysów, żeglując po rozległym Pacyfiku, nawigując według gwiazd – przywracając przeszłość, aby wyznaczyć naszą drogę do przyszłości. Żegluga to podstawa kultury Maorysów. Niegdyś z gigantycznych drzew budowali oni łodzie waka i prowadzeni przez gwiazdy żeglowali po wodach Oceanu Spokojnego. Ta wiedza została utracona na 600 lat. Aż wreszcie pomyślne wiatry doprowadziły do spotkania trzech mężczyzn z odległych wysp: Hawajów, Mikronezji i Aotearoa (Nowej Zelandii). To oni pod wodzą Heka Busby przywrócili Maorysom miano najlepszych nawigatorów świata.

What Sir Edmund Hillary did in conquering Everest, Sir Hekenukumai Busby has done in reclaiming the lost art of traditional Māori voyaging, sailing the vast Pacific navigating by the stars – restoring the past to carve our way into the future.” 
The canoe is the first pillar of the Māori culture. The Māori used to build waka canoes from giant trees and sailed the vast Pacific by the stars. These arts were lost for 600 years. Then, the stars realigned and three men from far-flung islands - a Hawaiian, a Micronesian and Hek Busby, “The Chief” from Aotearoa (New Zealand) - met by chance to revive their place as the greatest navigators on the planet.

Fascynujący i jednocześnie wzbudzający wiele pytań świat dziecięcego kartingu. Ten szerzej nieznany sport ekstremalny rządzi się takimi samymi zasadami jak zawody dorosłych – liczą się rywalizacja, miejsce na podium i regularne treningi. Nie wszystkie dzieci są gotowe na takie poświęcenie. Mateusz uprawia karting już od kilku lat, ale wciąż nie spełnia oczekiwań i ambicji rodziców. Zosia ma talent i wspierającego ojca, ale jego kłopoty z prawem mogą zaważyć na dalszej karierze córki. To opowieść nie tylko o sportowych emocjach, ale przede wszystkim o relacjach rodzinnych.

The world of kid karting is fascinating and at the same time raises many questions. This little-known extreme sport is governed by the same rules as competitions for adults – what matters is rivalry, a place on the podium and regular training. Not all children are ready for such a sacrifice. Mateusz has been practicing karting for a few years but he still does not meet the expectations and ambitions of his parents. Zosia has a talent and a supportive father but his problems with the law may hamper her further career. The film is not just a story about emotions in sports but, above all, about family relations.

Czy da się stworzyć prawdziwie ekologiczną kolekcję mody, która nie będzie eko-ściemą? Brytyjska projektantka podróżuje po świecie próbując znaleźć materiały, przy których tworzeniu nie cierpią zwierzęta ani ludzie.
Projektantka Amy Powney, dyrektorka kreatywna marki Mother of Pearl, nie owija w bawełnę – przemysł modowy, jaki znamy, nie ma nic wspólnego z ochroną środowiska, przestrzeganiem praw pracowniczych i troską o zwierzęta. Dlatego, kiedy zdobywa nagrodę Vogue’a dla wschodzącej gwiazdy brytyjskiej mody, postanawia przeznaczyć całą kwotę na prawdziwą rewolucję w branży. Wraz z asystentką wyrusza w pełną niespodzianek podróż w celu znalezienia materiałów, przy których tworzeniu nikt nie ucierpiał- ani zwierzęta, ani ludzie. Chce stworzyć całkowicie zrównoważoną kolekcję odzieży. Pełnometrażowy debiut Becky Hutner demaskuje ciemną stronę przemysłu odzieżowego, dając jednocześnie nadzieję, że zmiana na lepsze jest możliwa. Szczególnie, gdy ma się w zanadrzu trochę odwagi i nieustępliwości. Tylko czy świat mody jest na to gotowy?

Is it possible to create a truly environmentally-friendly fashion collection that will not be an eco-scam? A British designer travels the world trying to find materials that hurt neither animals nor humans.
Designer Amy Powney, creative director of the Mother of Pearl brand, doesn't beat around the bush - the fashion industry as we know it has nothing to do with environmental protection, respect for labor rights or animal protection. That's why, when she wins the Vogue Award for a rising British fashion designer, she decides to invest the entire amount in a real fashion industry revolution. Along with her assistant, she embarks on a journey full of surprises to find materials that required no harm to animals or humans in their production and to create a completely sustainable clothing collection. Becky Hutner's feature-length debut exposes the dark side of the garment industry while giving us hope that change is possible. Especially when you have some courage and tenacity up your sleeve. But is the fashion world ready for it?