"Robert Kowalski przez osiem lat dokumentował przebieg miesięcznic smoleńskich, które nieoczekiwanie stały się forum bezpośredniego spotkania ówczesnych władz państwa z obywatelami. Składanie wieńców i uliczne modlitwy rządzących chronione były przez snajperów, odziały antyterrorystyczne, SOP i policję konną. Antagonistami Jarosława Kaczyńskiego byli ludzie zrzeszeni w niewielkich grupach albo wręcz działający w pojedynkę.
Z jednej strony mamy tu prawdziwą ludzką tragedię, z drugiej – paralelną rzeczywistość politycznego marketingu. W miarę upływu lat charakter tytułowych obrzędów stopniowo się zmienia: od uroczystych rytuałów służących utrwaleniu władzy po groteskowe kombinacje po jej utracie."
For eight years, Robert Kowalski documented the Smolensk monthlies, a series of gatherings that unexpectedly became direct encounters between the nation’s top politicians and its citizens. These wreath layings and street prayers, organized by authorities, were secured by snipers, anti-terrorist units, the State Protection Service, and mounted police. Opposing Jarosław Kaczyński were loosely organized small groups or even individuals acting alone. While the plane crash was, on one level, a human tragedy, these displays evolved into a form of alternate-reality political marketing. Over time, the nature of the ceremonies shifted—from solemn rituals aimed at consolidating power to grotesque displays of convulsions after that power was lost.
Po seansie zapraszamy na spotkanie z Mo Tomaszewską Optymizm i humor w projektowaniu zmiany społecznej
Rozmowa odbędzie się w języku polskim.
Mo Tomaszewska – artystka wizualna, performerka i hydrofeministka. Absolwentka Wydziału Form Przemysłowych (MA 2018) oraz Wydziału Intermediów (MA 2022) Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Studiowała również malarstwo i historię sztuki na University of Leeds w Anglii (2014). Uczestniczka KEM School (2024) oraz rocznego kursu teatru dokumentalnego Teatr na faktach w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego (2023–24), gdzie przygotowała performatywne czytanie Fluo ergo sum – płynę, więc jestem. Jej praktyka artystyczna skupia się na sztuce performance i artywizmie, poruszając tematy nierówności społecznych, praw człowieka i ekologii – zwłaszcza ochrony ekosystemów wodnych. Jako Rzeka Biała, członkini kolektywu Siostry Rzeki i Koalicji Ratujmy Rzeki, aktywnie działa na rzecz ochrony polskich rzek, strumieni i mokradeł, współpracując z organizacjami ekologicznymi oraz instytucjami naukowymi. W 2022 roku zrealizowała projekt Serce oddaję Rzece – samotny, miesięczny protest-performance kajakiem Wisłą do Bałtyku, będący wyrazem sprzeciwu wobec degradacji królowej polskich rzek.
