Repertuar:

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

Po śmierci męża i wyjeździe córki do Europy siedemdziesięcioletnia mieszkanka Teheranu Mahin (w tej roli znakomita Lily Farhadpour) czuje się osamotniona. Kobieta marzy o tym, by jesień swojego życia spędzić, mając u boku kogoś, z kim mogłaby dzielić radości i troski dnia codziennego. Podczas jednego ze spotkań przyjaciółki przekonują ją, by chociaż spróbowała dać sobie jeszcze jedną szansę na miłość.

Plan Mahin jest prosty – przełamanie codziennej rutyny i ożywienie życia uczuciowego, o którym wydaje się, że dawno już zapomniała. Dowiedziawszy się, że starszy taksówkarz o imieniu Faramarz (Esmail Mehrabi) również jest samotny, Mahin postanawia zaprosić go do swojego domu i spędzić z nim wspaniały wieczór. Historia jest także pretekstem, by pokazać, jak mieszkańcy Iranu próbują radzić sobie z opresyjnym, konserwatywnym reżimem.

Nagrodzony w Berlinie nagrodą FIPRESCI oraz nagrodą jury ekumenicznego nowy film znanego z głośnej „Ballady o białej krowie” (2020) reżyserskiego duetu Maryam Moghaddam i Behtasha Sanaeehy to ujmująca opowieść o tym, że na miłość nigdy nie jest za późno. A o własne szczęście warto walczyć na przekór wszystkiemu, nawet gdy na drodze staje polityka, która na każdym kroku zdaje się utrudniać życie bohaterom.

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

Dorastając w czasach, gdy seksualność była tematem tabu, 68-letnia Ana, 69-letnia Patricia i 71-letnia Mayela rozwinęły swoje postrzeganie tego, co oznacza bycie kobietą, wyłącznie w oparciu o niewypowiedziane zasady i ukryte oczekiwania. Wreszcie, po latach milczenia, zdobyły się na odwagę i postanowiły otwarcie o tym opowiedzieć.

Wspomnienia, sekrety oraz tęsknoty trójki bohaterek korespondują ze sobą i przeplatają się tu w poetycki, poruszający sposób. Niełatwe, pełne wewnętrznego gniewu oraz długo tłumionej frustracji historie wypełniają ciało innej kobiety z tego pokolenia, która odgrywa role z życia każdej z nich i w ten sposób łączy ich losy.

„Ten film jest intymną rozmową, której nigdy nie odbyłam ze swoją babcią” – mówi reżyserka Antonella Sudasassi Furniss. Uhonorowana Nagrodą Publiczności na festiwalu w Berlinie produkcja, nawiązuje do debiutanckiego „Przebudzenia” (2019), w którym Kostarykanka również badała ograniczenia, jakie przez lata nie pozwalały kobietom, zwłaszcza w krajach latynoskich, na jasne wyrażanie swoich najgłębszych nadziei i pragnień.

„Zła nie ma”, najnowsze dzieło twórcy „Drive My Car”, to zdobywca pięciu nagród na festiwalu w Wenecji, na czele z Wielką Nagrodą Jury i nagrodą FIPRESCI. Ryûsuke Hamaguchi portretuje w nim Japonię nieznaną – zanurzoną w świecie zachwycającej, dzikiej przyrody, kultywującą odchodzące w przeszłość tradycje. W tym kojącym, wyciszającym filmie, wydobywającym piękno ukryte w prostocie, baśń o potędze natury organicznie łączy się z dramatem. Sygnały, które zapowiadają naruszenie kruchej równowagi pomiędzy trwaniem i zmianą, budzą tęsknotę za miejscem, w którym „zła nie ma”.

Takumi i jego córka, Hana, mieszkają w położonej w lesie wsi. Takumi dostarcza sąsiadom drewno i wodę, dla lokalnej restauracji zbiera dzikie wasabi. Ciche i spokojne życie bohaterów „Zła nie ma” zmienia się, gdy w okolicy zjawia się firma z Tokio, planująca zbudować tu luksusowy camping. Przybysze nie zdają sobie sprawy, że wchodzą w konflikt nie tylko z lokalną społecznością, ale także z o wiele potężniejszymi siłami przyrody.

Opowiadana w „Zła nie ma” historia stanowi otulinę dla mistrzowsko skonstruowanej tajemnicy. Aurę niezwykłości podbija muzyka Eiko Ishibashi, która współpracowała z Hamaguchim także przy „Drive My Car”. Cicha moc ukryta w delikatnych dźwiękach przypomina o potędze, która drzemie w pozornie bezbronnej i niewinnej naturze. Eksploatując jej zasoby, zapominamy, że wśród drzew śpią demony, które możemy nierozważnie obudzić.

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

Po śmierci męża i wyjeździe córki do Europy siedemdziesięcioletnia mieszkanka Teheranu Mahin (w tej roli znakomita Lily Farhadpour) czuje się osamotniona. Kobieta marzy o tym, by jesień swojego życia spędzić, mając u boku kogoś, z kim mogłaby dzielić radości i troski dnia codziennego. Podczas jednego ze spotkań przyjaciółki przekonują ją, by chociaż spróbowała dać sobie jeszcze jedną szansę na miłość.

Plan Mahin jest prosty – przełamanie codziennej rutyny i ożywienie życia uczuciowego, o którym wydaje się, że dawno już zapomniała. Dowiedziawszy się, że starszy taksówkarz o imieniu Faramarz (Esmail Mehrabi) również jest samotny, Mahin postanawia zaprosić go do swojego domu i spędzić z nim wspaniały wieczór. Historia jest także pretekstem, by pokazać, jak mieszkańcy Iranu próbują radzić sobie z opresyjnym, konserwatywnym reżimem.

Nagrodzony w Berlinie nagrodą FIPRESCI oraz nagrodą jury ekumenicznego nowy film znanego z głośnej „Ballady o białej krowie” (2020) reżyserskiego duetu Maryam Moghaddam i Behtasha Sanaeehy to ujmująca opowieść o tym, że na miłość nigdy nie jest za późno. A o własne szczęście warto walczyć na przekór wszystkiemu, nawet gdy na drodze staje polityka, która na każdym kroku zdaje się utrudniać życie bohaterom.

Nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na Berlinale Dahomej to opowieść o tym, co jest fundamentem naszej kultury, kto powinien odpowiadać za krzywdy sprzed dekad oraz czy dawna sztuka może budować nasze narodowe „tu i teraz”.

26 obiektów opuszcza muzeum w Paryżu, by po ponad stu latach znaleźć się w Królestwie Dahomeju – dzisiejszym Beninie. Owa podróż to nie tylko wydarzenie wagi symbolicznej
i politycznej, ale także rodzaj zmartwychwstania. Potężna statua króla Gezo budzi się w muzealnych podziemiach i zabiera głos. Fikcyjny monolog wielkiego władcy tworzy narracyjną warstwę filmu i pozwala obiektom sprowadzonym do roli dzieł sztuki czy etnograficznych ciekawostek odzyskać prawdziwe moce. I przede wszystkim: daje impuls do dyskusji o jakże współczesnych i realnych problemach. Dahomej zadaje też kluczowe pytania o to czy można ograbić naród z jego ducha? Jak wyzwolić się z wpływów języka i kultury dawnego kolonizatora? Wybitna reżyserka, Mati Diop, zręcznie prowadzi całą opowieść unikając akademickich pułapek, za to oddając głos młodości, która musi wyciągnąć wnioski z własnej historii.

Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

„Zła nie ma”, najnowsze dzieło twórcy „Drive My Car”, to zdobywca pięciu nagród na festiwalu w Wenecji, na czele z Wielką Nagrodą Jury i nagrodą FIPRESCI. Ryûsuke Hamaguchi portretuje w nim Japonię nieznaną – zanurzoną w świecie zachwycającej, dzikiej przyrody, kultywującą odchodzące w przeszłość tradycje. W tym kojącym, wyciszającym filmie, wydobywającym piękno ukryte w prostocie, baśń o potędze natury organicznie łączy się z dramatem. Sygnały, które zapowiadają naruszenie kruchej równowagi pomiędzy trwaniem i zmianą, budzą tęsknotę za miejscem, w którym „zła nie ma”.

Takumi i jego córka, Hana, mieszkają w położonej w lesie wsi. Takumi dostarcza sąsiadom drewno i wodę, dla lokalnej restauracji zbiera dzikie wasabi. Ciche i spokojne życie bohaterów „Zła nie ma” zmienia się, gdy w okolicy zjawia się firma z Tokio, planująca zbudować tu luksusowy camping. Przybysze nie zdają sobie sprawy, że wchodzą w konflikt nie tylko z lokalną społecznością, ale także z o wiele potężniejszymi siłami przyrody.

Opowiadana w „Zła nie ma” historia stanowi otulinę dla mistrzowsko skonstruowanej tajemnicy. Aurę niezwykłości podbija muzyka Eiko Ishibashi, która współpracowała z Hamaguchim także przy „Drive My Car”. Cicha moc ukryta w delikatnych dźwiękach przypomina o potędze, która drzemie w pozornie bezbronnej i niewinnej naturze. Eksploatując jej zasoby, zapominamy, że wśród drzew śpią demony, które możemy nierozważnie obudzić.

Po śmierci męża i wyjeździe córki do Europy siedemdziesięcioletnia mieszkanka Teheranu Mahin (w tej roli znakomita Lily Farhadpour) czuje się osamotniona. Kobieta marzy o tym, by jesień swojego życia spędzić, mając u boku kogoś, z kim mogłaby dzielić radości i troski dnia codziennego. Podczas jednego ze spotkań przyjaciółki przekonują ją, by chociaż spróbowała dać sobie jeszcze jedną szansę na miłość.

Plan Mahin jest prosty – przełamanie codziennej rutyny i ożywienie życia uczuciowego, o którym wydaje się, że dawno już zapomniała. Dowiedziawszy się, że starszy taksówkarz o imieniu Faramarz (Esmail Mehrabi) również jest samotny, Mahin postanawia zaprosić go do swojego domu i spędzić z nim wspaniały wieczór. Historia jest także pretekstem, by pokazać, jak mieszkańcy Iranu próbują radzić sobie z opresyjnym, konserwatywnym reżimem.

Nagrodzony w Berlinie nagrodą FIPRESCI oraz nagrodą jury ekumenicznego nowy film znanego z głośnej „Ballady o białej krowie” (2020) reżyserskiego duetu Maryam Moghaddam i Behtasha Sanaeehy to ujmująca opowieść o tym, że na miłość nigdy nie jest za późno. A o własne szczęście warto walczyć na przekór wszystkiemu, nawet gdy na drodze staje polityka, która na każdym kroku zdaje się utrudniać życie bohaterom.

Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

„Zła nie ma”, najnowsze dzieło twórcy „Drive My Car”, to zdobywca pięciu nagród na festiwalu w Wenecji, na czele z Wielką Nagrodą Jury i nagrodą FIPRESCI. Ryûsuke Hamaguchi portretuje w nim Japonię nieznaną – zanurzoną w świecie zachwycającej, dzikiej przyrody, kultywującą odchodzące w przeszłość tradycje. W tym kojącym, wyciszającym filmie, wydobywającym piękno ukryte w prostocie, baśń o potędze natury organicznie łączy się z dramatem. Sygnały, które zapowiadają naruszenie kruchej równowagi pomiędzy trwaniem i zmianą, budzą tęsknotę za miejscem, w którym „zła nie ma”.

Takumi i jego córka, Hana, mieszkają w położonej w lesie wsi. Takumi dostarcza sąsiadom drewno i wodę, dla lokalnej restauracji zbiera dzikie wasabi. Ciche i spokojne życie bohaterów „Zła nie ma” zmienia się, gdy w okolicy zjawia się firma z Tokio, planująca zbudować tu luksusowy camping. Przybysze nie zdają sobie sprawy, że wchodzą w konflikt nie tylko z lokalną społecznością, ale także z o wiele potężniejszymi siłami przyrody.

Opowiadana w „Zła nie ma” historia stanowi otulinę dla mistrzowsko skonstruowanej tajemnicy. Aurę niezwykłości podbija muzyka Eiko Ishibashi, która współpracowała z Hamaguchim także przy „Drive My Car”. Cicha moc ukryta w delikatnych dźwiękach przypomina o potędze, która drzemie w pozornie bezbronnej i niewinnej naturze. Eksploatując jej zasoby, zapominamy, że wśród drzew śpią demony, które możemy nierozważnie obudzić.

Nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na Berlinale Dahomej to opowieść o tym, co jest fundamentem naszej kultury, kto powinien odpowiadać za krzywdy sprzed dekad oraz czy dawna sztuka może budować nasze narodowe „tu i teraz”.

26 obiektów opuszcza muzeum w Paryżu, by po ponad stu latach znaleźć się w Królestwie Dahomeju – dzisiejszym Beninie. Owa podróż to nie tylko wydarzenie wagi symbolicznej
i politycznej, ale także rodzaj zmartwychwstania. Potężna statua króla Gezo budzi się w muzealnych podziemiach i zabiera głos. Fikcyjny monolog wielkiego władcy tworzy narracyjną warstwę filmu i pozwala obiektom sprowadzonym do roli dzieł sztuki czy etnograficznych ciekawostek odzyskać prawdziwe moce. I przede wszystkim: daje impuls do dyskusji o jakże współczesnych i realnych problemach. Dahomej zadaje też kluczowe pytania o to czy można ograbić naród z jego ducha? Jak wyzwolić się z wpływów języka i kultury dawnego kolonizatora? Wybitna reżyserka, Mati Diop, zręcznie prowadzi całą opowieść unikając akademickich pułapek, za to oddając głos młodości, która musi wyciągnąć wnioski z własnej historii.

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

Pełen absurdu i nieoczekiwanej energii film found footage o przełomowym momencie polskiej i światowej historii, opowiedzianej na lekko i z dystansem. To nie jest kolejna nudna lekcja historii.

Polska, 1981. Kraj na skraju rozwijającej się rewolucji, z władzami komunistycznymi gotowymi na wszystko, aby ją stłumić. Generał Wojciech Jaruzelski ogłasza w telewizji historyczną decyzję: 13 grudnia w Polsce Ludowej wprowadzony zostaje stan wojenny. Następnego dnia na ulice wjeżdżają czołgi. Żołnierze przejmują kontrolę nad miastami, wprowadzają godzinę policyjną, a armia pacyfikuje strajkujących robotników. Dziennikarze państwowi próbują zdyskredytować opozycję pod przewodnictwem Lecha Wałęsy, a członkowie Solidarności trafiają do więzień. Propaganda działa na pełnych obrotach. Zaczyna się reglamentacja towarów, kolejki po papier toaletowy i inne absurdalne próby zduszenia ducha wolności i niezależności. Czy Polska zapłacze nad swoim losem, czy raczej wyśmieje farsowy teatr, w którym to ona gra główną rolę?

„Zła nie ma”, najnowsze dzieło twórcy „Drive My Car”, to zdobywca pięciu nagród na festiwalu w Wenecji, na czele z Wielką Nagrodą Jury i nagrodą FIPRESCI. Ryûsuke Hamaguchi portretuje w nim Japonię nieznaną – zanurzoną w świecie zachwycającej, dzikiej przyrody, kultywującą odchodzące w przeszłość tradycje. W tym kojącym, wyciszającym filmie, wydobywającym piękno ukryte w prostocie, baśń o potędze natury organicznie łączy się z dramatem. Sygnały, które zapowiadają naruszenie kruchej równowagi pomiędzy trwaniem i zmianą, budzą tęsknotę za miejscem, w którym „zła nie ma”.

Takumi i jego córka, Hana, mieszkają w położonej w lesie wsi. Takumi dostarcza sąsiadom drewno i wodę, dla lokalnej restauracji zbiera dzikie wasabi. Ciche i spokojne życie bohaterów „Zła nie ma” zmienia się, gdy w okolicy zjawia się firma z Tokio, planująca zbudować tu luksusowy camping. Przybysze nie zdają sobie sprawy, że wchodzą w konflikt nie tylko z lokalną społecznością, ale także z o wiele potężniejszymi siłami przyrody.

Opowiadana w „Zła nie ma” historia stanowi otulinę dla mistrzowsko skonstruowanej tajemnicy. Aurę niezwykłości podbija muzyka Eiko Ishibashi, która współpracowała z Hamaguchim także przy „Drive My Car”. Cicha moc ukryta w delikatnych dźwiękach przypomina o potędze, która drzemie w pozornie bezbronnej i niewinnej naturze. Eksploatując jej zasoby, zapominamy, że wśród drzew śpią demony, które możemy nierozważnie obudzić.

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

Zmieniający paradygmaty klasyk amerykańskiego kina, którego siła rażenia nadal odbija się w filmach sensacyjnych, dziesiątki lat po premierze. W czasach Wielkiego Kryzysu, podróżując przez południowy Zachód Ameryki, Clyde Barrow i Bonnie Parker rozpoczynają wspólną, przestępczą drogę. Nikomu nie chcą wyrządzić żadnej krzywdy. Pragną jedynie przygody - i siebie nawzajem. Oboje wzbudzają sympatię, z czasem zaczynamy lubić ich coraz bardziej. Jednak nikt z nas nie był przygotowany na taką dawkę przemocy.

„Zła nie ma”, najnowsze dzieło twórcy „Drive My Car”, to zdobywca pięciu nagród na festiwalu w Wenecji, na czele z Wielką Nagrodą Jury i nagrodą FIPRESCI. Ryûsuke Hamaguchi portretuje w nim Japonię nieznaną – zanurzoną w świecie zachwycającej, dzikiej przyrody, kultywującą odchodzące w przeszłość tradycje. W tym kojącym, wyciszającym filmie, wydobywającym piękno ukryte w prostocie, baśń o potędze natury organicznie łączy się z dramatem. Sygnały, które zapowiadają naruszenie kruchej równowagi pomiędzy trwaniem i zmianą, budzą tęsknotę za miejscem, w którym „zła nie ma”.

Takumi i jego córka, Hana, mieszkają w położonej w lesie wsi. Takumi dostarcza sąsiadom drewno i wodę, dla lokalnej restauracji zbiera dzikie wasabi. Ciche i spokojne życie bohaterów „Zła nie ma” zmienia się, gdy w okolicy zjawia się firma z Tokio, planująca zbudować tu luksusowy camping. Przybysze nie zdają sobie sprawy, że wchodzą w konflikt nie tylko z lokalną społecznością, ale także z o wiele potężniejszymi siłami przyrody.

Opowiadana w „Zła nie ma” historia stanowi otulinę dla mistrzowsko skonstruowanej tajemnicy. Aurę niezwykłości podbija muzyka Eiko Ishibashi, która współpracowała z Hamaguchim także przy „Drive My Car”. Cicha moc ukryta w delikatnych dźwiękach przypomina o potędze, która drzemie w pozornie bezbronnej i niewinnej naturze. Eksploatując jej zasoby, zapominamy, że wśród drzew śpią demony, które możemy nierozważnie obudzić.

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

„Zła nie ma”, najnowsze dzieło twórcy „Drive My Car”, to zdobywca pięciu nagród na festiwalu w Wenecji, na czele z Wielką Nagrodą Jury i nagrodą FIPRESCI. Ryûsuke Hamaguchi portretuje w nim Japonię nieznaną – zanurzoną w świecie zachwycającej, dzikiej przyrody, kultywującą odchodzące w przeszłość tradycje. W tym kojącym, wyciszającym filmie, wydobywającym piękno ukryte w prostocie, baśń o potędze natury organicznie łączy się z dramatem. Sygnały, które zapowiadają naruszenie kruchej równowagi pomiędzy trwaniem i zmianą, budzą tęsknotę za miejscem, w którym „zła nie ma”.

Takumi i jego córka, Hana, mieszkają w położonej w lesie wsi. Takumi dostarcza sąsiadom drewno i wodę, dla lokalnej restauracji zbiera dzikie wasabi. Ciche i spokojne życie bohaterów „Zła nie ma” zmienia się, gdy w okolicy zjawia się firma z Tokio, planująca zbudować tu luksusowy camping. Przybysze nie zdają sobie sprawy, że wchodzą w konflikt nie tylko z lokalną społecznością, ale także z o wiele potężniejszymi siłami przyrody.

Opowiadana w „Zła nie ma” historia stanowi otulinę dla mistrzowsko skonstruowanej tajemnicy. Aurę niezwykłości podbija muzyka Eiko Ishibashi, która współpracowała z Hamaguchim także przy „Drive My Car”. Cicha moc ukryta w delikatnych dźwiękach przypomina o potędze, która drzemie w pozornie bezbronnej i niewinnej naturze. Eksploatując jej zasoby, zapominamy, że wśród drzew śpią demony, które możemy nierozważnie obudzić.

Prawdziwy ból to historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje.

Searchlight Pictures prezentuje film Prawdziwy ból, którego reżyserem i scenarzystą jest nominowany do Oscara® Jesse Eisenberg (The Social Network, Zombieland). W filmie Eisenberg występuje u boku zdobywcy nagród Emmy® i Złotego Globu® Kierana Culkina (Sukcesja, Scott Pilgrim kontra świat). W pozostałych rolach zobaczymy: zdobywcę nagrody BAFTA i nominowanego do nagrody Emmy® Willa Sharpa (Biały lotos), nominowaną do Złotego Globu® Jennifer Grey (Dirty Dancing), Kurta Egyiawana (Beasts of No Nation), Lizę Sadovy (A Small Light) i Daniela Oreskesa (Afera Thomasa Crowna, Zbrodnie po sąsiedzku). Producentami obrazu są: Dave McCary (Saturday Night Live, I Saw the TV Glow), Ali Herting (Bodies Bodies Bodies, "Klątwa"), Emma Stone (Biedne istoty, Cruella), Jesse Eisenberg, Jennifer Semler (Theater Camp) i Ewa Puszczyńska (Strefa interesów, Zimna wojna).

W ramach cyklu Taneczne Shorty odbędzie się czwarty pokaz krótkometrażowych filmów tanecznych, reprezentujących różnorodne formy i strategie pracy. Tym razem wieczór kuratorują Matki w ruchu, które zaprosiły sześć projektów łączących medium choreografii i filmu. Program daje widoczność kobietom, podejmując tematy troski i obecności w środowisku ze szczególnym uwzględnieniem macierzyństwa i przestrzeni społecznej. Po projekcjach zaplanowana jest rozmowa z twórcami i twórczyniami filmów, którą prowadzić będzie podcasterka i art project menadżerka Ola Kuzemko

Gdzie jest matka PREMIERA
choreografia i interpretacja: Matki w ruchu - Agnieszka Barańska-Kozik, Małgorzata Werbińska-Wojciechowska, Monika Węgrzynowicz, Katarzyna Węglowska-Jamroz, Barbara Wysoczańska-Grochal
scenariusz, reżyseria: Barbara Wysoczańska-Grochal
Matki w ruchu to projekt, który bada temat macierzyństwa przekładając go na język choreografii, ruchu, ciała. Film „Gdzie jest matka” stanowi najnowszą odsłonę projektu skierowaną na pogłębione badanie stanów i emocji towarzyszących macierzyństwu i zaspokajającą potrzebę uchwycenia i zatrzymania wybranych momentów.

Chwilka
koncepcja/ruch/video: Magdalena Konik-Machulska
wykonanie: Magdalena Konik-Machulska, Barbara Migut
Minimalistyczna etiuda, którą autorka nagrała kilka miesięcy po porodzie. Matka w walce o uważność na siebie miesza rozmaite jakości: czułość, kompulsywność, przyjemność, pośpiech, deformację i groteskę.

Little Stories
scenariusz/reżyseria/video: Nikodem Wojciechowski
ruch: Małgorzata Werbińska-Wojciechowska, Małgorzata Szymula
voice-over: Aniela Pramik
Mit, piosenka, taniec, książka, równanie matematyczne, film czy opowieść przy ognisku. Niezależnie od wykorzystanego medium, storytelling jest fundamentalnym sposobem komunikacji, uniwersalnym językiem docierającym głęboko do naszego wnętrza.

MilkyWay (film był częścią instalacji w ramach wystawy zbiorowej KOSTBAR
autorka: Anna Wańtuch
Matki karmiąc, dzielą się swoją miłością i ochroną. Same także potrzebują ochrony i wparcia, ale znalezienie sposobu i odpowiedzi na te potrzeby jest sporym wyzwaniem. MilkyWay to próba odnalezienia tych ścieżek w ciele, które samo karmiąc innych jest w stanie walki o przetrwanie.

Solastalgia
choreografia: Kasia Witek
tancerze: Elisa Vassena, Anders Duckworth, Tora Hed
Ten krótki film to zapowiedź spektaklu "Solastalgia" w choreografii Kasi Witek. Zainspirowana solastalgią – głębokim smutkiem związanym ze zmianami środowiskowymi – choreografka tworzy fizyczną odpowiedź na kryzys klimatyczny. Jej język ruchu, osadzony w rezonującej kompozycji kontrabasu Alexa Rotha, łączy politykę troski z głębokim poczuciem emocjonalnej odporności i nadziei. Troje tancerzy, współtworząc z 3-metrowymi drewnianymi kijami, przekształca gałęzie w żywe rzeźby, dając im przestrzeń do wyrażania siebie. Gdy te ciche formy rzeźbią przestrzeń, kwestionują naszą percepcję natury jako „obcego”, wywołując poczucie wspólnoty i bliskości z otaczającym nas światem.

4444
reżyseria: Nikoletta Olenchyn
tancerka/choreografka: Katarzyna Zakrzewska
prawdziwe poczucie przynależności rozkwita, gdy z czułością pielęgnujemy wewnętrzne dziecko. serca, jak odległe wybrzeża, cicho tęsknią za spokojem. a gdy światło zmroku gaśnie, delikatnie przecinamy kruche więzy, rozplątując nici, które niegdyś trzymały nas blisko siebie.

„Zła nie ma”, najnowsze dzieło twórcy „Drive My Car”, to zdobywca pięciu nagród na festiwalu w Wenecji, na czele z Wielką Nagrodą Jury i nagrodą FIPRESCI. Ryûsuke Hamaguchi portretuje w nim Japonię nieznaną – zanurzoną w świecie zachwycającej, dzikiej przyrody, kultywującą odchodzące w przeszłość tradycje. W tym kojącym, wyciszającym filmie, wydobywającym piękno ukryte w prostocie, baśń o potędze natury organicznie łączy się z dramatem. Sygnały, które zapowiadają naruszenie kruchej równowagi pomiędzy trwaniem i zmianą, budzą tęsknotę za miejscem, w którym „zła nie ma”.

Takumi i jego córka, Hana, mieszkają w położonej w lesie wsi. Takumi dostarcza sąsiadom drewno i wodę, dla lokalnej restauracji zbiera dzikie wasabi. Ciche i spokojne życie bohaterów „Zła nie ma” zmienia się, gdy w okolicy zjawia się firma z Tokio, planująca zbudować tu luksusowy camping. Przybysze nie zdają sobie sprawy, że wchodzą w konflikt nie tylko z lokalną społecznością, ale także z o wiele potężniejszymi siłami przyrody.

Opowiadana w „Zła nie ma” historia stanowi otulinę dla mistrzowsko skonstruowanej tajemnicy. Aurę niezwykłości podbija muzyka Eiko Ishibashi, która współpracowała z Hamaguchim także przy „Drive My Car”. Cicha moc ukryta w delikatnych dźwiękach przypomina o potędze, która drzemie w pozornie bezbronnej i niewinnej naturze. Eksploatując jej zasoby, zapominamy, że wśród drzew śpią demony, które możemy nierozważnie obudzić.

Simona Kossak, córka malarza Jerzego Kossaka i wnuczka Wojciecha, pozbawiona talentu, który od pokoleń definiuje jej rodzinę, dorasta nie zaznając ciepła ze strony despotycznej matki. Gdy po studiach rzuca wszystko – dom, tradycję, społeczne konwenanse – i obejmuje posadę naukowczyni w Białowieży, zaczyna życie na własnych warunkach. Osiedla się w środku puszczy, w domu bez prądu i bieżącej wody, w otoczeniu dzikiej przyrody. Tam, na magicznym odludziu poznaje fotografa Lecha Wilczka, z którym dzieli pasje – miłość do natury i... potrzebę wolności. Ich niezwykła relacja wymyka się wszelkim schematom. Jednak wyobrażenia Simony o pracy przyrodnika i pozycji młodej kobiety w świecie zdominowanym przez mężczyzn ulegają bolesnej weryfikacji. Musi stanąć w obronie nie tylko swoich ideałów, ale również świata roślin i zwierząt.

Simona Kossak, córka malarza Jerzego Kossaka i wnuczka Wojciecha, pozbawiona talentu, który od pokoleń definiuje jej rodzinę, dorasta nie zaznając ciepła ze strony despotycznej matki. Gdy po studiach rzuca wszystko – dom, tradycję, społeczne konwenanse – i obejmuje posadę naukowczyni w Białowieży, zaczyna życie na własnych warunkach. Osiedla się w środku puszczy, w domu bez prądu i bieżącej wody, w otoczeniu dzikiej przyrody. Tam, na magicznym odludziu poznaje fotografa Lecha Wilczka, z którym dzieli pasje – miłość do natury i... potrzebę wolności. Ich niezwykła relacja wymyka się wszelkim schematom. Jednak wyobrażenia Simony o pracy przyrodnika i pozycji młodej kobiety w świecie zdominowanym przez mężczyzn ulegają bolesnej weryfikacji. Musi stanąć w obronie nie tylko swoich ideałów, ale również świata roślin i zwierząt.

Simona Kossak, córka malarza Jerzego Kossaka i wnuczka Wojciecha, pozbawiona talentu, który od pokoleń definiuje jej rodzinę, dorasta nie zaznając ciepła ze strony despotycznej matki. Gdy po studiach rzuca wszystko – dom, tradycję, społeczne konwenanse – i obejmuje posadę naukowczyni w Białowieży, zaczyna życie na własnych warunkach. Osiedla się w środku puszczy, w domu bez prądu i bieżącej wody, w otoczeniu dzikiej przyrody. Tam, na magicznym odludziu poznaje fotografa Lecha Wilczka, z którym dzieli pasje – miłość do natury i... potrzebę wolności. Ich niezwykła relacja wymyka się wszelkim schematom. Jednak wyobrażenia Simony o pracy przyrodnika i pozycji młodej kobiety w świecie zdominowanym przez mężczyzn ulegają bolesnej weryfikacji. Musi stanąć w obronie nie tylko swoich ideałów, ale również świata roślin i zwierząt.

Simona Kossak, córka malarza Jerzego Kossaka i wnuczka Wojciecha, pozbawiona talentu, który od pokoleń definiuje jej rodzinę, dorasta nie zaznając ciepła ze strony despotycznej matki. Gdy po studiach rzuca wszystko – dom, tradycję, społeczne konwenanse – i obejmuje posadę naukowczyni w Białowieży, zaczyna życie na własnych warunkach. Osiedla się w środku puszczy, w domu bez prądu i bieżącej wody, w otoczeniu dzikiej przyrody. Tam, na magicznym odludziu poznaje fotografa Lecha Wilczka, z którym dzieli pasje – miłość do natury i... potrzebę wolności. Ich niezwykła relacja wymyka się wszelkim schematom. Jednak wyobrażenia Simony o pracy przyrodnika i pozycji młodej kobiety w świecie zdominowanym przez mężczyzn ulegają bolesnej weryfikacji. Musi stanąć w obronie nie tylko swoich ideałów, ale również świata roślin i zwierząt.

Nagrodzony Oscarem dla Najlepszego Filmu Animowanego i Złotym Niedźwiedziem festiwalu w Berlinie, Spirited Away: W krainie bogów to arcydzieło światowego kina stworzone przez jednego z najbardziej cenionych twórców animacji, Hayao Miyazakiego. Niezwykle szybko film zyskał status dzieła kultowego, skutecznie popularyzując anime na całym świecie.

Spirited Away: W krainie bogów zabierze Cię w podróż wykraczającą poza granice Twojej wyobraźni. W trakcie przeprowadzki do nowego domu, dziesięcioletnia Chihiro wraz z rodzicami przypadkowo trafia do tajemniczego, opuszczonego miasteczka. Ku swojemu przerażeniu, dziewczynka odkrywa, że to kraina zamieszkana przez bóstwa i duchy, a jej rodzicie zostali przemienieni... w świnie! To kara za spożycie pokarmu przeznaczonego dla bogów. Aby ocalić rodziców, Chihiro będzie musiała rozpocząć pracę u potężnej wiedźmy Jubaby. Czy dziewczynce uda się zdjąć klątwę i wrócić do świata ludzi?

Stanowiący triumf wyobraźni Miyazakiego, Spirited Away: W krainie bogów to przejmująca i mądra opowieść o stawianiu czoła własnym lękom i niepewnościom. W świecie pełnym duchów i bogów Chihiro odnajduje swoje miejsce, odkrywając, że najważniejsze jest być sobą i wierzyć we własne możliwości.